ช่วงทศวรรษ ค.ศ.1970 -1980 มียุคหนึ่งเคยเป็นยุคทองของการค้าใบชาในหมู่บ้านวาวี ผู้คนทั่วสารทิศต่างเดินทางมาทำชาที่ดอยวาวีอย่างเป็นล่ำเป็นสัน แม้ถนนหนทางในสมัยนั้นยังไม่สะดวกสบายเฉกเช่นปัจจุบัน แต่สินค้าต่าง ๆ เช่น เกลือ ข้าวสาร น้ำมันก๊าซและใบชานั้นส่วนใหญ่ก็ถูกบรรทุกลำเลียงด้วยม้าหรือล่อ โดยมีสินค้าซึ่งเป็นหัวใจเศรษฐกิจหลักนั่นก็คือ "ใบชา" ในท้องที่
กล่าวกันว่า ในยุคนั้นหากอยู่ดอยวาวี แม้นจะขี้เกียจตัวเป็นขนเยี่ยงไรก็มีอันจะกิน เพราะขนาดคนรับจ้างเก็บชาทำงานเก็บชาสดแค่วันเดียวก็พอค่าใช้จ่ายจุนเจือครอบครัวได้เกือบทั้งอาทิตย์เลยทีเดียว ...